Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

substantiv hankjønn

revanˊsj(e); revanˊgsj(e)

frå fransk; sjå revansjere

det at ein urett eller ei krenking blir gjord god att;
oppreising, hemn
Døme
- ta revansj;
- få revansj
siger i til dømes krig, sport eller spel etter eit tidlegare nederlag mot same modstandaren

verb

frå fransk av re- og venger ‘hemne’

hemne, få revansj

revansjere seg
få eller ta revansj;
hemne seg
Finland revansjerte seg for semifinaletapet mot Sverige

få eller ta revansj;

hemne seg;