normal 1
substantiv hankjønn
Opphav
frå fransk; jamfør normal (2Tyding og bruk
- det vanlege;
Døme
- temperaturen er under normalen for årstida
- (språkleg) mønster, rettesnor gjeven i regelsamling
- som etterledd i ord som
- læreboknormal
- rettskrivingsnormal
- i matematikk: linje som står loddrett på ei anna linje eller flate