Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
Eitt treff
Nynorskordboka
3
oppslagsord
forvise
forvisa
verb
Vis bøying
Opphav
frå
lågtysk
;
av
for-
(
2
II)
og
vise
(
3
III)
Tyding og bruk
vise bort/ut
,
utvise
;
drive bort frå bustaden sin
Døme
han vart forvist til Sibir
plassere på ein ringare stad
Døme
bli forvist til kjøkenkråa
;
domaren forviste han til benken
Artikkelside
banditt
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
gjennom
fransk
,
frå
italiensk
, opphavleg
bandito
‘forvist, bannlyst’
;
samanheng
med
bann
Tyding og bruk
person som handlar mot
lover
(
1
I)
, normer
eller
reglar, ofte som medlem av
bande
(
1
I
, 1)
;
røvar
,
brotsmann
,
kjeltring
Døme
mordarar og bandittar
i
overført tyding
: person som ter seg
ureieleg
eller
trugar til seg gode
Døme
din banditt!
Artikkelside
utlæg
adjektiv
Vis bøying
Opphav
norrønt
útlægr
;
jamfør
utlegd
Tyding og bruk
fredlaus
(
2
II)
Døme
bli lyst utlæg
forvist frå ein stad
;
landlyst
Artikkelside