Avansert søk

Nynorskordboka 1 oppslagsord

forvirre

forvirra

verb

Opphav

frå lågtysk eller tysk ‘vikle inn’, av for- ( og virre; samanheng med virvar

Tyding og bruk

gjere forvirra eller usikker (5);

bringe ut av fatning

Døme

dei nye reglane forvirrar bilistane;
eg vart forvirra av det som møtte meg;
det er best å ikkje la seg forvirre