Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
11 treff

Nynorskordboka 11 oppslagsord

ferde 2

ferda

verb

Opphav

av ferd

Tyding og bruk

  1. gjere ferdig, bu (til)
    Døme
    • ferde noko i stand;
    • ferde til mat
  2. Døme
    • ferde gods
  3. Døme
    • ut og ferde

Faste uttrykk

  • ferde seg til
    gjere seg klar (til å fare)
  • ferde ut
    setje opp, arbeide ut (brev, dokument, skriv, lov);
    utferde
    • dei vil ikkje ferde ut nye sertifikat
Artikkelside

ferd

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt ferð; samanheng med fare (2

Tyding og bruk

  1. Døme
    • byferd;
    • granskingsferd;
    • måneferd;
    • gjere ei ferd;
    • lykke på ferda!
  2. Døme
    • gje seg, ta i ferd med – byrje med;
    • reven har vore på ferd(e) – har vore ute, har fare (og gjort gale);
    • kva er på ferde? – kva står på?, kva har hendt?, kva gjeld det?
    • det er fare (el. noko gale) på ferd(e);
    • det er mykje på ferd(e) (til stell) – noko uvanleg (stort, lite, fælt e l)
  3. manér, fakte, strek
    Døme
    • hans milde ferd;
    • vere høvisk i all si ferd;
    • kva er dette for ferd(er)!
    • fare med fante-, galne-, gape-, røvar-, toske-, tull-ferd(er)
  4. (dyre)spor
    Døme
    • ferder etter bjørn
  5. Døme
    • brudeferd;
    • gravølsferd
  6. Døme
    • ei ferd med vatn

Faste uttrykk

  • fare siste ferda
    bli ført til grava
  • vere i ferd med
    vere i gang med, drive med, skulle til (å gjere)
    • arbeidsmarknaden er i ferd med å bli for stram;
    • departementet er i ferd med å utarbeide reglar;
    • tida er i ferd med å endre seg
Artikkelside

ferde 1

substantiv hokjønn

Opphav

av ferd

Tyding og bruk

  1. Døme
    • gapferde(r);
    • toskeferde(r);
    • tullferde(r)
  3. Døme
Artikkelside

skunde

skunda

verb

Opphav

norrønt skunda, skynda

Tyding og bruk

haste av garde
Døme
  • ho skundar vidare på ferda

Faste uttrykk

  • skunde fram
    få til å hende tidlegare enn planlagt;
    jamfør framskunde
  • skunde på
    auke farten på;
    jamfør påskunde
  • skunde seg
    kome seg raskt av garde eller i gang med noko;
    vere snar
    • dei skundar seg for å rekkje ferja
Artikkelside

årviss

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som skjer eller dukkar opp kvart år
    Døme
    • han legg ut på den årvisse ferda si;
    • ein årviss gjest;
    • eit årvisst arrangement
  2. som gjev utbytte kvart år;
    Døme
    • ein årviss gard
Artikkelside

ferdes-

i samansetning

Tyding og bruk

Artikkelside

usæl

adjektiv

Opphav

norrønt úsæll; same opphav som ussel og samanheng med vesal

Tyding og bruk

  1. Døme
    • usæl mat;
    • usælt vêr;
    • usæle tilstandar;
    • det såg så usælt ut;
    • ei usæl tidend;
    • få ein usæl død – ein brå død, ein udød
  2. Døme
    • den usæle hendinga, ferda, dagen
  3. Døme
    • bli usæl av noko;
    • usæl kjærleik
  4. Døme
    • usæle meg!
    • usæl den som … – m a i eldre bibelmål
Artikkelside

hans 1

substantiv hankjønn

Opphav

av hanse

Tyding og bruk

påskjøning, traktering, skjenk som ein sjømann gjev kameratane sine til takk for følgjet på første ferda si
Artikkelside

sertifikat

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå mellomalderlatin; jamfør sertifisere

Tyding og bruk

  1. skriftleg attest (ofte ferda ut av ein offentleg institusjon) som dokumenterer eit forhold (og som gjev rett til å utøve ei viss verksemd)
    Døme
    • eit sertifikat for dykking;
    • ha sertifikat som flygar;
    • båten har sertifikat for transport av personell i Nordsjøen
  2. Døme
    • ta sertifikat som 18-åring
Artikkelside

istilhøve

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

Døme
  • vanskelege istilhøve i Arktis hindra ferda
Artikkelside
Side 1 av 2