Nynorskordboka
følgje 2, følge 2, fylgje 3
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit følge | følget | følge | følga |
| eit følgje | følgjet | følgje | følgja |
| eit fylgje | fylgjet | fylgje | fylgja |
Opphav
norrønt fylgi nøytrum; av følgjeTyding og bruk
- det å følgjast åt;
Døme
- skal me slå følgje til skulen?
- dei kom i følgje;
- få følgje heim;
- takk for følgjet!
- person eller personar som følgjer noko, nokon eller kvarandre
Døme
- kvar vart det av følgjet mitt?
- kongen og følgjet hans;
- det kjem eit følgje etter vegen
- som etterledd i ord som
- brurefølgje
- likfølgje
- reisefølgje
Faste uttrykk
- ha fast følgjevere i eit forhold (3);
vere kjærast - halde følgjehalde same fart eller nivå
- han greidde ikkje å halde følgje med lagkameraten
- i flokk og følgjemange saman;
i store mengder- dei kjem i flokk og følgje