Avansert søk

6 treff

Nynorskordboka 6 oppslagsord

virtuositet

substantiv hankjønn

Opphav

av virtuos (2

Tyding og bruk

framifrå teknisk dugleik

virtuoseri

substantiv inkjekjønn

Opphav

av virtuos (2 og -eri

Tyding og bruk

(framføring med) overlegen teknisk dugleik (ofte med større vekt på teknikk enn innleving)

virtuos 2

adjektiv

Opphav

jamfør virtuos (1

Tyding og bruk

som har framifrå teknikk (2);
Døme
  • ei virtuos framføring

virtuos 1

substantiv hankjønn

Opphav

frå italiensk, opphavleg ‘dugande’; av latin virtus ‘kraft’

Tyding og bruk

person (særleg kunstnar) med høgt utvikla teknikk
Døme
  • ein virtuos på fele;
  • ho var ein virtuos i versekunst;
  • dei var virtuosar på fotballbana

toccata

substantiv hankjønn

Uttale

tåkaˊta

Opphav

italiensk av toccare ‘røre ved’

Tyding og bruk

virtuos komposisjon i fri form for orgel eller klaver

rulade

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk, av rouler ‘rulle’

Tyding og bruk

  1. kake, kjøt- eller fiskerett i samanrulla form;
  2. i musikk: rask tonerekkje eller raskt løp (som krev virtuos framføring)