Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
2 treff
Nynorskordboka
2
oppslagsord
reinkarnere
reinkarnera
verb
Vis bøying
Opphav
av
re-
og
inkarnere
Tyding og bruk
fø på nytt
brukt som adjektiv:
han framstår som ein reinkarnert viking
Artikkelside
inkarnasjon
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
frå
seinlatin
incarnatio
,
av
latin
incarnare
;
jamfør
inkarnere
Tyding og bruk
lekamleggjering
,
personifisering
av ein idé
eller
eigenskap
Døme
han var sjølve inkarnasjonen av hat og djevelskap
det at ein guddom viser seg i form av eit menneske eller eit dyr
Artikkelside