Avansert søk

2 treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

reinkarnere

reinkarnera

verb

Opphav

av re- og inkarnere

Tyding og bruk

fø på nytt
  • brukt som adjektiv:
    • han framstår som ein reinkarnert viking

inkarnasjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå seinlatin incarnatio, av latin incarnare; jamfør inkarnere

Tyding og bruk

  1. lekamleggjering, personifisering av ein idé eller eigenskap
    Døme
    • han var sjølve inkarnasjonen av hat og djevelskap
  2. det at ein guddom viser seg i form av eit menneske eller eit dyr