Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 36 oppslagsord

soneson

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt sonarsonr

Tyding og bruk

son til sonen åt nokon
Døme
  • sonesonen heiter etter meg
Artikkelside

fø, føde 3

føda

verb

Opphav

norrønt fǿða

Tyding og bruk

  1. gje, skaffe mat til;
    fôre;
    forsørgje
    Døme
    • fø ein godt;
    • fø seg sjølv;
    • garden kan fø fem kyr;
    • fø på ein familie
  2. om kvinne (eller meir sjeldan hodyr): setje til verda
    Døme
    • fø eit barn;
    • ormen før levande ungar;
    • ho fødde i går;
    • fø utan smerte;
    • ho er fødd i 1950;
    • vere fødd blind;
    • fru Ås, fødd Olsen;
    • ingen er fødd meister
    • brukt som adjektiv
      • han er den fødde gjøglar
  3. Døme
    • tida før nye tankar

Faste uttrykk

  • bli fødd på ny
    bli (åndeleg) atterfødd
  • bli fødd
    kome til verda
  • fø fram
    ale eller fostre opp
    • fø fram ein kalv;
    • ho fødde fram ein son
  • fø opp
    ale eller fostre opp
    • fø opp 70 kje;
    • fø opp ungar
  • ikkje fødd i går
    slett ikkje urøynd;
    ikkje lett å lure
Artikkelside

filial

substantiv hankjønn

Opphav

av latin filius ‘son’, filia ‘dotter’

Tyding og bruk

underavdeling av større verksemd med lokale annan stad enn hovudavdelinga
Døme
  • biblioteket har fleire lokale filialar
Artikkelside

einboren

adjektiv

Opphav

etter tysk eingeboren, opphavleg av latin unigenitus; av ein (2 og -boren

Tyding og bruk

i bibelspråk, brukt om Jesus: som er einaste avkom
Døme
  • Jesus Kristus, Guds einborne son
Artikkelside

dotter

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt dóttir

Tyding og bruk

  1. kvinne eller jente i høve til foreldra sine;
    til skilnad frå son
    Døme
    • få ei dotter;
    • dottera mi;
    • mor og dotter;
    • dotter av ein sjukepleiar;
    • dei har ein son og to døtrer;
    • den to år gamle dottera;
    • den yngste dottera
  2. i overført tyding: jente eller kvinne med ein bestemt tilhøyrsel til ein stad, ein tid, eller eit folk
    Døme
    • ei dotter av si tid;
    • ei dotter av borgarskapet
Artikkelside

disharmoni

substantiv hankjønn

Opphav

av dis-

Tyding og bruk

  1. i musikk: mangel på harmoni (1);
    Døme
    • musikk som vekslar mellom roleg harmoni og skjerande disharmoni
  2. i overført tyding: mangel på harmoni (2);
    mishøve
    Døme
    • disharmoni mellom far og son;
    • disharmoni i viktige verdispørsmål
Artikkelside
Side 4 av 4