Avansert søk

Nynorskordboka 37 oppslagsord

substantiv hokjønn

sag med smalt, tynt blad til å sage mønster i tynne tre- og metallplater

substantiv hokjønn

(lita) sag til å skjere av bein i kjøt (2) med

drive fram;

skunde seg;

Sjå: jage

verb

kløyvd infinitiv: -a

seint norrønt jaga (dýr); av lågtysk jagen

vere på jakt etter;
forfølgje
Døme
- dei drog til fjells for å jage rein;
- politiet jagar bandittane
- brukt som adjektiv
  eit jaga offer
skysse av stad;
drive (3, 5)
Døme
- jage buskapen på beite;
- jage nokon på dør
vere i sterk fart;
fare fort
Døme
- jage av stad
- brukt som adjektiv
  eit jagande tempo
fare (2, 3)
Døme
- redsla jaga gjennom meg
- brukt som adjektiv
  ei jagande pine
streve, mase (1)
Døme
- jage etter lykka;
- jage etter gods og gull

jage opp
drive eller skremme ut frå skjulestad;
støkkje (1)
jage opp ein hare
jage på
drive fram;
skunde seg
jage på hesten;
ho treiv øks og sag og jaga på