Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
7 treff

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 7 oppslagsord

streifar

substantiv hankjønn

Opphav

av streife

Tyding og bruk

  1. person som streifar omkring;
    jamfør omstreifar
    Døme
    • tjuvane var streifarar
  2. Døme
    • jerv og gaupe er sjeldne streifarar
Artikkelside

streife

streifa

verb

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

  1. dra frå stad til stad utan noko klart mål;
    Døme
    • dei streifar omkring i området
  2. kome så vidt borti;
    Døme
    • handa streifa så vidt kinnet;
    • kula hadde berre streifa skuldra
  3. sjå som snarast på
    Døme
    • han streifar henne med blikket
  4. så vidt nemne
    Døme
    • spørsmålet vart så vidt streifa
  5. om tanke, idé eller liknande: falle inn
    Døme
    • tanken har ikkje eingong streifa meg
Artikkelside

streiflys, streifljos

substantiv inkjekjønn

Opphav

av streife

Tyding og bruk

  1. lys som streifar noko;
    skiftande, ustabilt lys
  2. i overført tyding: opplysning eller liknande som glimtvis gjev innsyn i eit uklart tilhøve
    Døme
    • litteraturhistoriske streiflys
Artikkelside

streifskot, streifskott

substantiv inkjekjønn

Opphav

av streife

Tyding og bruk

skot som berre streifar borti
Artikkelside

streiffugl

substantiv hankjønn

Opphav

av streife

Tyding og bruk

fugl som streifar omkring innanfor eit større område;
til skilnad frå standfugl og flyttfugl
Artikkelside

rov

substantiv inkjekjønn

Opphav

av lågtysk rof

Tyding og bruk

  1. det å røve;
    Døme
    • dei levde av rov og plyndring
  2. det å jakte på eller drepe byttedyr
    Døme
    • ilderen streifar om på rov
  3. Døme
    • hauken speidar etter rov
  4. noko som blir gjort til inkjes
    Døme
    • huset vart rov for flammene
Artikkelside

rekar

substantiv hankjønn

Opphav

av reke (3

Tyding og bruk

(om)streifar
Artikkelside