Avansert søk

Bokmålsordboka 37 oppslagsord

substantiv hankjønn

norrønt belgr

(pose eller sekk av) flådd skinn som er rengt av eit dyr utan å vere skore opp i buken
sekkforma reiskap brukt til å puste luft på elden for å auke temperaturen; jamfør blåsebelg og smiebelg
Døme
- dra belgen i smia
del av orgel, trekkspel, sekkepipe eller liknande som pumpar luft inn i den delen av instrumentet som lagar lyd
Døme
- belgen på eit orgel;
- dra belgen på trekkspelet
noko som liknar ein belg (2)
Døme
- belgen på eit gammalt fotografiapparat
skolm (1)
buk (1), vom (2)
midtstykke i ein trål

substantiv hankjønn

bagg; bægg

frå engelsk ‘sekk’; truleg opphavleg norrønt baggi

(stor og avlang) veske med reimer, ofte brukt som reiseveske til lettare bagasje
på barnevogn: delen der barnet ligg, som kan takast av

substantiv hankjønn

bagaˊsje

frå fransk , av gammalprovençalsk baga ‘sekk, pung’

reisegods, opp-pakning
Døme
- reise med lite bagasje;
- sjekke inn bagasjen sin
i overført tyding: livsrøynsle, kunnskap, kompetanse eller liknande
Døme
- ha bagasje frå tidlegare kjærleiksforhold;
- ha traumatiske opplevingar med seg i bagasjen;
- få verdifull kunnskap med i bagasjen
i bunden form eintal: bagasjerommet på ein bil
Døme
- eg la sekken i bagasjen

adjektiv

Side 6 av 6

Resultat per side: