coache
coacha
verb
Uttale
kåoˋtsjeOpphav
frå engelsk coach ‘instruere, trene’Tyding og bruk
- i idrett: leie, trene, instruere lag eller utøvar med vekt på det mentale
Døme
- ein ny måte å coache spelarar på
- rettleie nokon når det gjeld personleg utvikling, menneskelege relasjonar eller liknande, ofte i arbeidslivet
Døme
- coache mellomleiarar