Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 12 oppslagsord

fyrste 1

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk opphavleg ‘den første’, av latin princeps; jamfør prins

Tyding og bruk

  1. monarkisk statsoverhovud, no særleg i visse mindre land
    Døme
    • fyrsten av Monaco
  2. medlem av kongehus eller høgadel i visse land

Faste uttrykk

  • leve som fyrstar
    leve i luksus
  • mørkrets fyrste
    djevelen

dynasti

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå gresk ‘makt’, samanheng med gresk dynamis ‘kraft’; jamfør dyn

Tyding og bruk

slekt som har hatt regjeringsmakta i ein stat gjennom fleire generasjonar;
slekt der makt eller eigarskap går i arv;
jamfør fyrstehus og kongehus
Døme
  • herskarar frå ulike dynasti