Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

territorium

substantiv inkjekjønn

Opphav

latin av terra ‘jord, land’

Tyding og bruk

  2. område (av land og hav) som ein stat har jurisdiksjon over
    Døme
    • norsk territorium
Artikkelside

område 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå svensk , av råda om ‘råde for’, opphavleg ‘distrikt som ein rår over’

Tyding og bruk

  1. (avgrensa) del av land eller hav;
    distrikt, territorium
    Døme
    • okkupert område;
    • eit stort område med dyrka mark
  2. Døme
    • vere spesialist på eit område;
    • siste nytt på området
Artikkelside

ukrainsk 2

adjektiv

Uttale

ukra-iˊnsk

Tyding og bruk

som gjeld Ukraina og ukrainarar
Døme
  • ukrainsk territorium
Artikkelside

landområde

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

område på landjorda;
motsett havområde
Døme
  • kongen rådde over store landområde
Artikkelside

landgang

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. det å gå i land frå eit fartøy;
    det å setje i land militære troppar (på fiendtleg territorium)
    Døme
    • bli nekta landgang;
    • gjere landgang;
    • den allierte landgangen i Frankrike
  2. bru eller trapp frå fartøy til bryggje eller kai
    Døme
    • ta inn landgangen
  3. lang brødskive med fleire slag pålegg
Artikkelside

territorialoverhøgd

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

makt, styringsrett til ein stat innanfor sitt eige territorium
Artikkelside

territorial

adjektiv

Opphav

fransk; jamfør territorium

Tyding og bruk

som gjeld territorium, landområde
Døme
  • territorial rett – territorialrett

Faste uttrykk

  • territoriale krav
    krav på landområde
Artikkelside

revir

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom lågtysk opphavleg same opphav som revier

Tyding og bruk

  1. område som ein jeger har oppsyn med eller rett til å jakte på
  2. område (territorium) som eit dyr forsvarer som sitt, til dømes ein hekkeplass
Artikkelside

eksterritorial

adjektiv

Opphav

gjennom fransk, frå latin; av eks- og territorium

Tyding og bruk

som er utanfor området til ein stat, eller som ikkje ligg under styresmaktene i staten
Døme
  • eksterritorial rett;
  • ei nomadisk eksterritorial folkegruppe
Artikkelside