Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
5 treff

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

råtne

verb

Opphav

norrønt rotna; av råtten

Betydning og bruk

bli råtten
Eksempel
  • husene råtnet ned;
  • kjøttet lå og råtnet
Artikkelside

Nynorskordboka 4 oppslagsord

rotne, ròtne

rotna, ròtna

verb

Opphav

norrønt rotna; av roten

Tyding og bruk

bli roten, gå i oppløysing, morkne
Døme
  • maten rotnar;
  • isen rotnar;
  • trestubben rotnar
Artikkelside

mumie

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom mellomalderlatin, frå arabisk mumiya; av persisk mum ‘bek, voks’

Tyding og bruk

lik som på grunn av balsamering eller inntørking ikkje har rotna
Døme
  • egyptiske mumiar
Artikkelside

rotenskap, ròtenskap

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. det å vere roten (1);
    noko som har rotna
  2. i overført tyding: dovenskap, latskap
Artikkelside

rot 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt rót

Tyding og bruk

  1. bunden form eintal: den delen av ei plante som går ned i jorda;
    plante med særleg godt utvikla underjordisk del
    Døme
    • gulrot;
    • knipperot;
    • kålrot;
    • tepperot;
    • tyrirot;
    • bjørka har lange røter;
    • avleggjaren slo rot;
    • skogen rotna på rot;
    • frå rot til topp – frå nedst til øvst
  2. Døme
    • hårrot;
    • tannrot;
    • tungerot
  3. fast tak, grunn(lag);
    Døme
    • planen har ikkje rot i røyndomen;
    • rota til alt vondt;
    • tankane slo rot – festa seg, fekk grobotn
  4. i matematikk: tal i høve til eit anna tal som det blir likt når ein multipliserer det med seg sjølv (éin eller fleire gonger)
    Døme
    • kvadratrot;
    • kubikkrot;
    • rota av 16 er 4
  5. i språkvitskap: sams element som orda i ein ordfamilie har opphav i; jamfør rotord

Faste uttrykk

  • ha si rot i
    stamme frå
  • rykkje opp med rota
    utrydde, fjerne for godt
Artikkelside