Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

plukke

plukka

verb

Opphav

norrønt plokka; frå lågtysk

Tyding og bruk

brekke eller rykkje laus (særleg del av plante);
samle, sanke
Døme
- plukke bær;
- dei plukka blomstrar;
- plukke poeng
rive, nappe;
ribbe (2, 1)
Døme
- plukke augebryna;
- plukke fjøra av fuglen
fingre eller fikle (med);
pele (1)
Døme
- plukke på noko

Faste uttrykk

ha ei høne å plukke med nokon
ha noko uoppgjort med nokon
plukke av
venje av med
eg har prøvd å plukke av dei unotane
plukke opp
- ta opp noko (med hendene)
  plukke opp mobilen
- ta med seg (i køyretøy eller båt)
  skipet hadde plukka opp flyktninger frå havet
- lære seg;
  ta til seg
  han plukka opp nokre franske uttrykk
plukke ut
velje ut

plukk 2

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

noko som er plukka (ut eller saman)

Faste uttrykk

ikkje det plukk / ikkje eit plukk
ikkje det minste;
ingenting

plukke opp

Tyding og bruk

Sjå: plukke

ta opp noko (med hendene)
Døme
- plukke opp mobilen
ta med seg (i køyretøy eller båt)
Døme
- skipet hadde plukka opp flyktninger frå havet
lære seg;
ta til seg
Døme
- han plukka opp nokre franske uttrykk

blåskjel

substantiv inkjekjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

saltvassmusling med blåleg skal;

Mytilus edulis

Døme

ete skaldyr som blåskjel og krabbe;
i går plukka eg nokre kilo blåskjel

utvald

adjektiv

Tyding og bruk

som er plukka ut (spesielt)

Døme

be nokre få utvalde (gjester);
Guds utvalde folk – brukt om jødane;
min utvalde – kjærasten min, maken min

rikstrenar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

Døme

rikstrenar i langrenn – trenar for eliteløparane (som er plukka ut frå heile landet)