Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

organist

substantiv hankjønn

Opphav

av latin organum; sjå organ

Tyding og bruk

person som spelar orgel, særleg som tilsett i ei kyrkje;

jamfør kantor

orgelspelar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som spelar orgel;

orgelspel

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

spel på orgel

Døme

han går hos ein organist og lærer orgelspel

kantor

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin , av canere ‘syngje’

Tyding og bruk

organist og leiar for den musikalske verksemda i ein kyrkjelyd

domorganist

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

organist ved ei domkyrkje;

jamfør kantor