Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 32 oppslagsord

nervøs

adjektiv

Opphav

frå fransk; av latin nervosus ‘senesterk’

Tyding og bruk

  1. som gjeld nervane
    Døme
    • nervøse lidingar;
    • få nervøst samanbrot
  2. som har dårlege nervar;
    Døme
    • han vart nervøs av det store arbeidspresset;
    • ho gjekk med korte, nervøse steg
  3. Døme
    • du gjer meg nervøs;
    • ho var veldig nervøs for oppkøyringa;
    • faren tok til å bli nervøs for guten
  4. i overført tyding: ustabil
    Døme
    • ein nervøs aksjemarknad
Artikkelside

oppspila, oppspilt

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som er spilt opp;
    Døme
    • med oppspila auge
  2. hektisk spent, oppkava, nervøs
    Døme
    • oppspila og forvirra
Artikkelside

oppskrudd

adjektiv

Opphav

opphavleg ‘skrudd i vêret’

Tyding og bruk

  1. som er mykje auka;
    urimeleg stor, kunstig
    Døme
    • ein oppskrudd pris
  2. unaturleg, oppøst, tilgjord
    Døme
    • verke temmeleg nervøs og oppskrudd
Artikkelside

overnervøs

adjektiv

Tyding og bruk

særs var eller nervøs;
Døme
  • vere overnervøs for ungane;
  • bli overnervøs av alle uhella
Artikkelside

overspent

adjektiv

Opphav

opphavleg av dansk overspænde ‘røyne for hardt’

Tyding og bruk

  1. overdrive kjenslevar eller nervøs;
    ubalansert, oppspila;
    hysterisk, nevrotisk
    Døme
    • overspente nervar;
    • han er nervøs og overspent
  2. forskrudd, røyndomsfjern
    Døme
    • ha overspente tankar om kjærleiken
Artikkelside

ha nervar

Tyding og bruk

vere nervøs;
Sjå: nerve
Døme
  • ho hadde nervar før talen
Artikkelside

nevrotisk, neurotisk

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som har ein nevrose;
    som gjeld nevrose
Artikkelside

nervøsitet

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk

Tyding og bruk

det å vere nervøs;
psykisk uro;
Døme
  • vere plaga av nervøsitet
Artikkelside

nerve

substantiv hankjønn

Opphav

av latin nervus, opphavleg ‘sene’

Tyding og bruk

  1. streng eller bunt av strenger som går ut frå hjernen og ryggmergen og fører sanseinntrykk og rørsleimpulsar til og frå kroppen elles
    Døme
    • skade ein nerve
  2. i botanikk: streng i eit blad som mellom anna leier vatn og næringsstoff
  3. kjerne i noko;
    Døme
    • nerven i framlegget er kravet om jamstilling
  4. Døme
    • det er nerve i romanen;
    • det var nerve i spelet hans

Faste uttrykk

  • gå på nervane
    irritere nokon sterkt
    • den høge musikken går meg på nervane
  • ha frynsete/tynnslitne nervar
    vere nervøs, særleg etter ei påkjenning
  • ha nervar av stål
    vere kald og roleg når ein blir utsett for påkjenningar
  • ha nervar
    vere nervøs
    • ho hadde nervar før talen
  • ha sterke nervar
    ikkje lide av nervøsitet
  • ikkje ha/eige nervar
    vere kald og roleg
    • eg har vanlegvis ikkje nervar når eg står på scena;
    • ho åtte ikkje nervar
  • treffe ein nerve
    treffe noko viktig
    • boka trefte ein nerve hjå lesarane
Artikkelside

ha frynsete/tynnslitne nervar

Tyding og bruk

vere nervøs, særleg etter ei påkjenning;
Sjå: nerve
Artikkelside
Side 1 av 4