Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 20 oppslagsord

munk

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt munkr, truleg gjennom gammalengelsk, frå mellomalderlatin; av gresk mónakhos, opphavleg ‘einebuar’, av monos ‘aleine’

Tyding og bruk

  1. mann som er teken opp i ein klosterorden;
    jamfør nonne (1)
  2. gråbrun fugl i songarfamilien;
    Sylvia atricapilla
Artikkelside

nonne

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt nunna; frå mellomalderlatin

Tyding og bruk

  1. kvinne som er teken opp i ein klosterorden;
    jamfør munk (1)
  2. sommarfuglen barskognonne
Artikkelside

munke

substantiv hokjønn

Opphav

truleg av munk

Tyding og bruk

slags tjukk, rund kake steikt i eit særskilt jern;
jamfør munkepanne
Artikkelside

klosterlovnad

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

lovnad ein må gje før ein kan bli teken opp som munk eller nonne
Artikkelside

klosterbror, klosterbroder

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

mann som er teken opp i ein klosterorden;
Artikkelside

kloster

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt klaustr, gjennom gammalengelsk og lågtysk kloster; frå latin claustrum ‘stengsel’, av claudere ‘stengje’

Tyding og bruk

  1. hus der eit samfunn av munkar eller nonner held til
    Døme
    • eit gammalt kloster;
    • vitje eit katolsk kloster
  2. samfunn der munkar eller nonner lever etter sams reglar
    Døme
    • klosteret åtte fleire gardar

Faste uttrykk

  • gå i kloster
    • bli munk eller nonne
    • i overført tyding: halde seg for seg sjølv;
      stengje seg ute frå verda
Artikkelside

gå i kloster

Tyding og bruk

Sjå: kloster
  1. bli munk eller nonne
  2. i overført tyding: halde seg for seg sjølv;
    stengje seg ute frå verda
Artikkelside

lama 2

substantiv hankjønn

Opphav

frå tibetansk ‘den opphøgde’, opphavleg tittel for det høgaste tibetanske presteskapet

Tyding og bruk

buddhistisk prest eller munk i Tibet eller Mongolia
Artikkelside

fader

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt faðir, same opphav som latin pater; jamfør far (1

Tyding og bruk

  1. i religiøst språk: Gud
    Døme
    • Gud Fader;
    • Faderen, Sonen og Den heilage anden
  2. i katolske land: prest eller munk
  3. Døme
    • faderen har kjøpt bil
  4. brukt som kraftuttrykk: (dempa form av) fanden (2
    Døme
    • fader heller!
Artikkelside

karmelittmunk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

Artikkelside
Side 1 av 2