Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 59 oppslagsord

leige 2

leiga

verb

Opphav

norrønt leiga, jamfør leige (1; samanheng med lån (2

Tyding og bruk

  1. få bruksrett til noko mot betaling
    Døme
    • leige eit hus;
    • leige bil;
    • leige jord
  2. gje bruksrett til noko mot betaling
    Døme
    • leige ut ein hybel;
    • leige bort slåtten
  3. ta nokon i teneste mot betaling
    Døme
    • leige arbeidshjelp

Faste uttrykk

  • leige seg inn
    bu mot betaling hos nokon
Artikkelside

leige 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt leiga; av leige (2

Tyding og bruk

  1. det å bli leigd
    Døme
    • bu til leige;
    • hybel til leige
  2. pengesum som blir betalt for å leige noko
    Døme
    • høg leige;
    • betale 10 000 kr månaden i leige
Artikkelside

prisgruppe

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

Døme
  • leige bil i prisgruppe B
Artikkelside

losjere

losjera

verb

Opphav

av fransk loger ‘bu’

Tyding og bruk

bu til leige eller gratis (hos privatfolk), oftast utan eige hushald
Døme
  • losjere på eit pensjonat;
  • losjere seg inn hos nokon
Artikkelside

lottbrukar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som bruker leigd jord mot å betale ein viss del av avlinga i leige;
jamfør lott
Artikkelside

lottbruk

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

særleg om eldre forhold: det å bruke annanmanns jord eller skog mot å svare ein viss del av avkastinga i leige;
jamfør lott
Artikkelside

portnar

substantiv hankjønn

Opphav

av lågtysk port

Tyding og bruk

person som fungerer som ein slags vaktmeister i (større) leige- eller forretningsgard
Artikkelside

pakte bort

Tyding og bruk

leige bort gardsbruk eller jordstykke;
Sjå: pakte
Artikkelside

pakte

pakta

verb

Tyding og bruk

leige gardsbruk eller jordstykke;

Faste uttrykk

  • pakte bort
    leige bort gardsbruk eller jordstykke
Artikkelside

bort

adverb

Opphav

norrønt brott(u), burt(u) av í (á) braut (brott) ‘i veg’; jamfør braut

Tyding og bruk

  1. frå ein stad (der nokon eller noko er) til ein annan stad som ligg lenger unna;
    av stad, av garde; til skilnad frå ned (1) og opp (1)
    Døme
    • gå dit bort!
    • fare langt bort;
    • kome bort frå;
    • bort om fjorden;
    • gå bort til nokon;
    • sjå bort i vegen;
    • bort på brua;
    • eg skal bort i kveld
  2. i ei anna lei
    Døme
    • snu seg bort;
    • vende seg bort
  3. frå ein person si eige til ein annan person
    Døme
    • auksjonere bort;
    • byte bort;
    • gje bort;
    • leige bort
  4. ut or syne;
    ikkje å sjå meir;
    Døme
    • kome bort;
    • somle bort;
    • gløyme bort;
    • hefte bort tida;
    • visne bort

Faste uttrykk

  • bort i alle vegger
    i hytt og vêr;
    meiningslaust, gale
  • bort i hør og heim
    i hytt og vêr;
    meiningslaust, gale
  • falle bort
    ikkje gjelde meir;
    bli borte;
    døy
  • gjere seg bort
    prestere dårleg;
    skjemme seg ut
  • gå bort
    • verte borte;
      forsvinne
      • flekken gjekk bort
    • døy
      • han gjekk bort etter kort tids sjukdom
    • vitje andre
  • gå seg bort
    gå seg vill
  • koke bort
    gå i oppløysing;
    ikkje bli noko av
    • saka kokte bort;
    • koke bort i ingenting
  • kome bort i
    • røre, snerte nokon eller noko
      • bilen fekk skrens og kom bort i steinar på venstre side
    • bli innblanda i (noko)
      • kome bort i uheldige miljø
  • love bort
    gjere lovnad om å gje noko
  • rive bort
    få til å døy
  • sjå bort/vekk frå
    ikkje ta omsyn til
    • vi kan ikkje sjå bort frå det økonomiske aspektet;
    • sett vekk frå hovudstaden, kva er den viktigaste byen i landet?
  • slå bort
    òg: ikkje vilje tale om (noko)
Artikkelside
Side 1 av 6