Nynorskordboka
framleige 1, framleige 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei framleige | framleiga | framleiger | framleigene |
Opphav
jamfør leige (1Tyding og bruk
utleige av noko (særleg hus) frå nokon som sjølv leiger
Døme
- drive framleige av husværet;
- bu på framleige