Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

konversere

konversera

verb

Opphav

av latin conversari ‘omgåast’

Tyding og bruk

føre ei (underhaldande) samtale med
Døme
  • konversere gjestene

parlere

parlera

verb

Opphav

av fransk parler ‘snakke’

Tyding og bruk

konversere, særleg på fransk

konversasjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; jamfør konversere

Tyding og bruk

(underhaldande) samtale;
Døme
  • vere med i konversasjonen

samtale 2

samtala

verb
kløyvd infinitiv: -a

Tyding og bruk

snakke saman;
talast ved;
ha ei samtale (1;
prate, konversere
Døme
  • samtale om åndelege ting;
  • samtale seg imellom