Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

kontakte

kontakta

verb

Opphav

Tyding og bruk

setje seg i samband med;

få kontakt med

Døme

kontakte nokon på telefonen;
kontakte tidlegare vener

oppkalling

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å kontakte nokon gjennom radio, telefon eller liknande
Døme
- vi fekk ei oppkalling frå skipet
det å gje namn etter nokon;
det å kalle opp
Døme
- følgje tradisjonen med oppkalling

kalle opp

Tyding og bruk

Sjå: kalle

gje namn etter noko eller nokon
Døme
- dei vil kalle opp oldefaren dersom dei får ein gut;
- plassen er kalla opp etter den tidlegare statsministeren
(prøve å) kontakte til dømes gjennom eit radiosamband
Døme
- flygeleiaren kalla opp flyet

kalle

kalla

verb

Opphav

norrønt kalla

Tyding og bruk

rope (på);
bodsende
Døme
- kalle på hunden;
- pliktene kallar;
- kalle inn til møte;
- bli kalla av Gud;
- bli kalla opp over radioen;
- er det nokon som kjenner seg kalla til å ta på seg oppgåva?
- filmen kalla fram tårene;
- produsenten måtte kalle attende vara
utnemne (2
Døme
- ho vart kalla til biskop
gje namn;
tiltale som;
karakterisere som
Døme
- dei kalla dottera Saima;
- vi kallar henne sjefen;
- kalle seg fagmann;
- kalle seg rik;
- føremiddagsmaten eller dugurden, dei kallar;
- kallar du det å rydde?
rope utnamn til;
skjelle ut
Døme
- dei kallar meg!
- stå og kalle kvarandre

Faste uttrykk

kalle opp
- gje namn etter noko eller nokon
  dei vil kalle opp oldefaren dersom dei får ein gut;
  plassen er kalla opp etter den tidlegare statsministeren
- (prøve å) kontakte til dømes gjennom eit radiosamband
  flygeleiaren kalla opp flyet