Avansert søk

Nynorskordboka 30 oppslagsord

initiativ

substantiv inkjekjønn

Uttale

initsiatiˊv

Opphav

frå fransk; av latin initium ‘byrjing’

Tyding og bruk

første steg eller tiltak som får noko i gang eller i stand
Døme
- initiativet må kome nedanfrå
vilje eller evne til å kome i gang med noko;
tiltaksevne
Døme
- han eig ikkje initiativ
i jus: rett til å gjere lovframlegg

Faste uttrykk

ha initiativet
ha utspelet
heimelaget hadde initiativet i kampen
på eige initiativ
ut frå eiga vilje;
utan å bli beden
ta initiativet
prøve å få i gang
dei tok initiativet til ein underskriftskampanje;
statsråden vil ta eit initiativ for å endre lova

brubygging

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å byggje bru (1)
Døme
- veg- og brubygging
i overført tyding: det å vere brubyggjar (2)
Døme
- ta initiativ til brubygging og forsoning

krigsråd

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør råd (

Tyding og bruk

møte som øvstkommanderande offiser tek initiativ til for å drøfte ein vanskeleg militær operasjon eller ta ei viktig avgjerd
i overført tyding: møte med rådlegging føre ei vanskeleg avgjerd
Døme
- kalle spelarane inn til krigsråd

kvelartak

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

tak (2, 1) om strupen eller halsen
Døme
- ta kvelartak på nokon
i overført tyding: kontroll som fører til øydelegging eller lamming
Døme
- ta kvelartak på lokale initiativ

ta initiativet

Tyding og bruk

prøve å få i gang

Døme

dei tok initiativet til ein underskriftskampanje;
statsråden vil ta eit initiativ for å endre lova

initiativlaus

adjektiv

Tyding og bruk

utan initiativ (2)

på eige initiativ

Tyding og bruk

ut frå eiga vilje;

utan å bli beden;

Sjå: initiativ

initiativtakar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som tek initiativ (1)

Døme

vere blant initiativtakarane til aksjonen

initiativrik

adjektiv

Tyding og bruk

som ofte og gjerne tek initiativ (1)

Døme

initiativrike eldsjeler

initiativrett

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

i jus: initiativ (3)

Side 1 av 3

Resultat per side: