Nynorskordboka
initiativ
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit initiativ | initiativet | initiativ | initiativa |
Uttale
initsiatiˊvOpphav
frå fransk; av latin initium ‘byrjing’Tyding og bruk
- første steg eller tiltak som får noko i gang eller i stand
Døme
- initiativet må kome nedanfrå
- vilje eller evne til å kome i gang med noko;tiltaksevne
Døme
- han eig ikkje initiativ
- i jus: rett til å gjere lovframlegg
Faste uttrykk
- ha initiativetha utspelet
- heimelaget hadde initiativet i kampen
- på eige initiativut frå eiga vilje;
utan å bli beden - ta initiativetprøve å få i gang
- dei tok initiativet til ein underskriftskampanje;
- statsråden vil ta eit initiativ for å endre lova