Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

entrecôte, entrecote

substantiv hankjønn

Uttale

angtrekåtˊt

Opphav

frå fransk, av entre ‘mellom’ og côte ‘ribbein’

Tyding og bruk

stykke storfekjøt frå mellom ribbeina;

kotelett av okse

Døme

entrecôte med bakt potet

oversteikt

adjektiv

Tyding og bruk

som er steikt for lenge og har vorte tørr og seig

Døme

ein seig, oversteikt entrecôte