Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

eksellere

eksellera

verb

Opphav

frå latin ‘stå fram, merkje seg ut’

Tyding og bruk

merkje seg ut;

vise dugleik

Døme

ho eksellerer i rolla som skurk

eksellense

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin ‘prakt’; jamfør eksellere

Tyding og bruk

tidlegare brukt i tiltale til og omtale av personar i enkelte høge stillingar

Døme

presidentar, eksellensar og politisk elite;
Hans Eksellense

eksellent

adjektiv

Opphav

frå latin; av eksellere

Tyding og bruk

framifrå, ypparleg

Døme

eksellent kvalitet;
ei eksellent formidling av kunnskapen

brukt som adverb
- eksellent utført arbeid