Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 22 oppslagsord

diktar

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt diktari ‘person som stilar noko, formar ut noko skriftleg’; av dikte

Tyding og bruk

  1. forfattar som skriv dikt;
    Døme
    • Olav H. Hauge vart ein av våre mest folkekjære diktarar
  2. (stor) skjønnlitterær forfattar
Artikkelside

dikte

dikta

verb

Opphav

norrønt dikta, av lågtysk dichten, påverka av latin dictare; jamfør diktere

Tyding og bruk

  1. skape ein skjønnlitterær tekst;
    arbeide kunstnarleg med ord;
    jamfør dikt (1)
    Døme
    • dikte ein song;
    • dikte ei historie;
    • dikte om kjærleik
  2. finne på;
    fantasere
    Døme
    • dikte i hop ei skrøne;
    • dikte opp ei historie
Artikkelside

omgåast

verb

Tyding og bruk

  1. ha (selskapeleg) samkvem med;
    vere saman med
    Døme
    • omgåast med grannane
  2. sysle med;
    pønske på
    Døme
    • han omgjekst med tankar om å bli diktar
  3. bruke, handsame
    Døme
    • sprengstoff er livsfarleg dersom ein omgåst det uvarleg
Artikkelside

ordhitten

adjektiv

Opphav

norrønt orðhittinn; jamfør hitte

Tyding og bruk

flink til å finne høvelege ord;
slagferdig, vittig
Døme
  • ein kvikk og ordhitten møteleiar;
  • ein ordhitten diktar
Artikkelside

hoffdiktar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

diktar knytt til eit hoff (1)
Artikkelside

idyllikar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

diktar som vel idylliske motiv
Artikkelside

kløkksam

adjektiv

Tyding og bruk

som lett lèt seg røre (2, 6);
Døme
  • ein kløkksam diktar
Artikkelside

livsfjern

adjektiv

Tyding og bruk

framand for det praktiske livet
Døme
  • ein livsfjern diktar
Artikkelside

fabeldiktar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som diktar fablar
Artikkelside

eventyrdiktar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som diktar kunsteventyr
Døme
  • eventyrdiktaren H. C. Andersen
Artikkelside
Side 1 av 3