Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 1 oppslagsord

bumerang

substantiv hankjønn

Opphav

av engelsk boomerang, opphavleg frå eit australsk språk

Tyding og bruk

  1. flatt, bøygd kastevåpen som ein kastar slik at det kjem attende til utgangspunktet når det ikkje råkar målet
    Døme
    • kaste ein bumerang
  2. i overført tyding: utsegn eller handling som slår attende (og har motsett verknad av det ein ynskte)
    Døme
    • ein slik påstand kan lett bli ein bumerang