bank 2
substantiv hankjønn
Opphav
gjennom fransk banque, frå italiensk banca, banco ‘pengevekslardisk’, opphavleg germansk; same opphav som benkTyding og bruk
- institusjon som tek mot innskot av pengar, gjev lån, driv handel med verdipapir og yter ymse tenester når det gjeld veksling og overføring av pengar og valuta
Døme
- setje pengar i banken;
- sikker som banken
- bygning der ein bank (2, 1) held til
Døme
- gå i banken