Avansert søk

Nynorskordboka 1 oppslagsord

ynk

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

ynking;
jammer;
klaging;
lett jamrande, klagande lyd
Døme
- dei høyrde ynk og gråt;
- det var slik ynk på han – han klaga seg;
- eg høyrde ein ynk borte frå senga
kvide (1, sorg, medkjensle;
noko trist, vondt (som vekkjer medkjensle)
Døme
- det var ein ynk å sjå han