Artikkelside

Nynorskordboka

ynk

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein ynkynkenynkarynkane

Opphav

av ynke

Tyding og bruk

  1. ynking;
    lett jamrande, klagande lyd
    Døme
    • dei høyrde ynk og gråt;
    • det var slik ynk på hanhan klaga seg;
    • eg høyrde ein ynk borte frå senga
  2. noko trist, vondt (som vekkjer medkjensle)
    Døme
    • det var ein ynk å sjå han