Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

vrinske

vrinska

verb

Tyding og bruk

om hest og liknande dyr: gje frå seg ein sterk, skingrande lyd;
kneggje (1)
Døme
- hesten heiv med hovudet og vrinska
om person: gje frå seg lyd som minner om vrinsk (1;
kneggje (2)

vrinsk 2

adjektiv

Tyding og bruk

om hest: brunstig

Døme

ein vrinsk fole

vrinsking

substantiv hokjønn

Opphav

Dette ordet har førebels ikkje fått definisjon i ordboka.

vrinsk 1

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

det å vrinske ein einskild gong;

Døme

hesten sette i eit vrinsk

kneggje, knegge

kneggja, knegga

verb

Opphav

norrønt gneggja

Tyding og bruk

om hest: vrinske med korte støytar
Døme
- høyre hestane kneggje
om person: le høgt og støytvis
Døme
- kneggje godt