Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 7 oppslagsord

vinranke

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

plante i vinfamilien med druer til frukt, som blir nytta til vinlaging;
Vitis

vinstokk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

vindrue

substantiv hokjønn

Opphav

av vin (2

Tyding og bruk

vinblad

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

blad av vinranke

vin 2

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt vín n; gjennom latin vinum opphav truleg frå eit ukjent middelhavsspråk

Tyding og bruk

  1. drikk av gjæra fruktsaft, særleg druesaft
    Døme
    • druevin;
    • eplevin;
    • palmevin;
    • søt, tørr vin;
    • lyse, mørke vinar;
    • lette, veike, heite, sterke vinar;
    • musserande vin;
    • heimelaga vin;
    • alkoholfri vin;
    • dekantere vin

vignett

substantiv hankjønn

Uttale

òg vinjetˊt

Opphav

fransk diminutiv av vigne ‘vinranke’

Tyding og bruk

  1. lita dekorasjonsteikning (opphavleg av ei vinranke) på tittelbladet eller føre eller etter kvart kapittel
  2. stutt kjenningsmelodi, karakteriserande kjennemerke
    Døme
    • ha ei fast spalte i avisa med sin eigen vignett over

drue

substantiv hokjønn

Opphav

frå lågtysk med opphavleg tyding ‘klump, klase’

Tyding og bruk

lita, lysegrøn eller blå frukt som veks på vinranke
Døme
  • leggje druene på fatet