Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 6 oppslagsord

vanskapt

adjektiv

Tyding og bruk

med unaturleg skap, utsjånad
Døme
  • ein vanskapt kalv;
  • sjå vanskapt ut

monstrøs

adjektiv

Opphav

gjennom fransk, frå latin; jamfør monster

Tyding og bruk

byting 2

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

i folketru: stygt, vanskapt barn som dei underjordiske har lagt i vogga i staden for eit menneskebarn

plastisk kirurgi

Tyding og bruk

det å rette på sjukt eller vanskapt kroppsvev, til dømes med å operere inn friskt vev frå ein annan stad i kroppen;
Sjå: plastisk

forkrøpla

adjektiv

Opphav

frå tysk; samanheng med krøpling

Tyding og bruk

  1. som har utvikla seg unaturleg eller ufullstendig;
    Døme
    • ei forkrøpla bjørk
  2. i overført tyding: ufullkomen, korrumpert, forkjært
    Døme
    • ha eit forkrøpla kjensleliv

avskapeleg, avskapleg

adjektiv

Opphav

norrønt afskapligr

Tyding og bruk