Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
3 treff
Nynorskordboka
3
oppslagsord
vank
1
I
substantiv
inkjekjønn
Vis bøying
Opphav
samanheng
med
van-
og
vand
(
2
II)
;
jamfør
òg
skavank
Tyding og bruk
feil
(
1
I)
,
lyte
(
1
I)
, kroppsskade
;
mangel
Døme
ha vank i eine hofta
Artikkelside
vank
2
II
adjektiv
Vis bøying
Opphav
samanheng
med
vank
(
1
I)
Tyding og bruk
om personar: skadd,
halt
Døme
vere vank i føtene
;
både vank og krank
Artikkelside
vanke
vanka
verb
Vis bøying
Opphav
truleg frå
lågtysk
;
same opphav som
norrønt
vakka
‘reke, drive ikring’
Tyding og bruk
fare ikring, ferdast
Døme
vanke mykje på kafear
bli, vere å få
Døme
det vankar god mat og drikke
;
det vankar godord
Faste uttrykk
vanke saman
halde seg saman (med)
Artikkelside