Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

vaie

vaia

verb

Opphav

frå nederlandsk ‘flagre, blåse’; samanheng med vind (

Tyding og bruk

svinge att og fram (i vinden)

Døme

flagga vaiar over heile byen

whitecoat

substantiv hankjønn

Uttale

vaiˊtkåut

Opphav

engelsk av white ‘kvit’ og coat ‘kåpe’

Tyding og bruk

kvitt pelsverk av nyfødd sjøløveunge eller av ufødd eller nyfødd selunge