Nynorskordboka
whitecoat
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein whitecoat | whitecoaten | whitecoatar | whitecoatane |
Uttale
vaiˊtkåutOpphav
engelsk av white ‘kvit’ og coat ‘kåpe’Tyding og bruk
kvitt pelsverk av nyfødd sjøløveunge eller av ufødd eller nyfødd selunge