Avansert søk

81 treff

Nynorskordboka 81 oppslagsord

væring

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt væringi, væringr

Tyding og bruk

nordisk krigar som i vikingtida tok seg teneste i Russland eller hos keisaren i Konstantinopel
Døme
  • mange av væringane var svenskar

tanaværing

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør -væring

Tyding og bruk

person frå Tana i Finnmark

sotraværing

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør -væring

Tyding og bruk

person frå Sotra i Hordaland;

senjaværing, senjeværing

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør -væring

Tyding og bruk

person frå Senja

seljeværing

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør -væring

Tyding og bruk

person frå Selje i Nordfjord

øyværing

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør -væring

Tyding og bruk

  1. person som bur på ei øy;
  2. person frå Øyer i Gudbrandsdalen

værøyværing

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør -væring

Tyding og bruk

person frå Værøy i Lofoten

vevelstadværing

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør -væring

Tyding og bruk

person frå Vevelstad på Helgeland

vardøværing

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør -væring

Tyding og bruk

person frå Vardø

tranøyværing

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør -væring

Tyding og bruk

person frå Tranøy på Senja