Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

utror

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør ror (

Tyding og bruk

det å ro til ein fiskeplass;
tilror (1)
Døme
- natta før utror
veg ut til ein fiskeplass;
tilror (2)
Døme
- ha lang utror

ror 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt róðr

Tyding og bruk

det å ro (fiske);

(torske)fiske

Døme

andror;
innror;
utror;
ein tung ror;
ein times, ei mils ror

Faste uttrykk

i roren
på fiske

tilror

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør ror (

Tyding og bruk

det å ro til ein fiskeplass;
utror (1)
Døme
- tung tilror
veg ut til ein fiskeplass;
utror (2);
med (1, 1) til å ro til ein fiskeplass etter
Døme
- lang tilror;
- kjenne meda for ein tilror

innror

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør ror (

Tyding og bruk

det å ro inn frå havet;

motsett utror

heimror

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør ror (

Tyding og bruk

ferd heim i båt, særleg frå fiske;

til skilnad frå utror

Døme

han var i godt lune under heimroren