Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 10 oppslagsord

utflukt

substantiv hokjønn

Opphav

frå lågtysk; av ut og fly (10

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ei klasse på utflukt til sjøen
  2. påskot (for å sleppe unna), orsaking, førebering
    Døme
    • kome med allslags dumme utflukter
Artikkelside

utslått 1

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. Døme
    • høy frå utslåttane
  2. slått (1, 1) som blir driven i utslætte
    Døme
    • drive utslått
  3. utspel i kort
Artikkelside

streiftog

substantiv inkjekjønn

Opphav

av tog

Tyding og bruk

  1. snøgg, streifande ferd, utflukt;
    • gjere eit streiftog bak fiendestillingane
  2. oversyn med hovudpunkt
    • eit streiftog gjennom grammatikken
Artikkelside

ekskursjon

substantiv hankjønn

Opphav

av latin excurrere ‘springe ut’; jamfør ekskurs

Tyding og bruk

utflukt med studium eller undervisning som føremål
Døme
  • vere med på ein geologisk ekskursjon
Artikkelside

busstur

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. reise eller utflukt med buss
    Døme
    • arrangere ein busstur til Berlin
  2. strekning ein legg bak seg i buss
    Døme
    • ein kort busstur på nokre kilometer
Artikkelside

utfart

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

  1. ferdsle ut
    Døme
    • det var stor utfart frå byen før helga
  2. Døme
    • vere med på ein utfart
Artikkelside

fotosafari

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

utflukt der deltakarane fotograferer dyrelivet;
jamfør safari
Artikkelside

fornøyelsestur

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

utflukt som ein gjer for fornøyelsens skuld;
til skilnad frå forretningsreise og helsereise
Døme
  • dra på fornøyelsestur med vener
Artikkelside

tur 1

substantiv hankjønn

Opphav

fransk tour; frå gresk tornos ‘sirkel’

Tyding og bruk

  1. plass i rekkjefølgje
    Døme
    • no er det min tur;
    • turen er komen til deg;
    • passe turen sin;
    • alt går etter tur;
    • vente på tur;
    • innslaga, problema kjem i tur og orden – i rekkjefølgje, etter kvarandre;
    • lønsauken vil i sin tur skape større prispress
  2. Døme
    • bytur;
    • fisketur;
    • påsketur;
    • køyre, gå, sykle (seg) ein tur;
    • ta seg, gjere seg ein tur og sjå på forholda;
    • gå turar i fjellet;
    • reise ein tur;
    • gå på tur;
    • vere på tur – halde på og reise; skulle til å fare, stå på farten;
    • tur og retur el.tur-retur – fram og tilbake
  3. Døme
    • gå fleire turar for å hente varene;
    • enda ein tur
  4. Døme
    • ein tur med uvêr, sjukdom
  5. Døme
    • kome i tur, ut av tur med noko;
    • få alt på (god) tur (att);
    • dette er fast tur
  6. avgrensa del av dans
    Døme
    • lære alle turane i reinlendar
    • brukt i namn på dans
      • fir(e)tur;
      • sekstur

Faste uttrykk

  • i sin tur
    på eit visst seinare steg
Artikkelside

piknik

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom engelsk picnic; frå fransk

Tyding og bruk

utflukt med måltid i det fri
Artikkelside