Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

underordne

underordna

verb

Tyding og bruk

  1. plassere, sortere under;
    føye etter;
    gjere avhengig av
    • underordne eigne ynske (under) det felles beste
  2. refleksivt:
    • underordne seg autoritetane – jamfør underordna
Artikkelside

disiplin

substantiv hankjønn

Opphav

av latin disippel ‘opplæring’; jamfør disippel

Tyding og bruk

  1. evne og vilje til å underordne seg reglar;
    det å halde orden;
    Døme
    • vise disiplin;
    • halde disiplin i klassa
  2. felt innanfor eit fagområde eller ein sport;
    Døme
    • pedagogikken vart ein vitskapleg disiplin;
    • skiskyting er ein heller ny disiplin i idretten
Artikkelside

innordne seg

Tyding og bruk

underordne seg, tilpasse seg;
Sjå: innordne
Døme
  • han greier å innordne seg alle forhold
Artikkelside

innordne

innordna

verb

Opphav

etter tysk einordnen

Tyding og bruk

plassere inn i eit system;
jamfør ordne (1)
Døme
  • innordne helsestellet under generalplanen

Faste uttrykk

  • innordne seg
    underordne seg, tilpasse seg
    • han greier å innordne seg alle forhold
Artikkelside

husmann

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt húsmaðr

Tyding og bruk

  1. om eldre forhold: mann som får bruke eit stykke jord av ein gardbrukar mot visse plikter, særleg arbeidsyting
  2. i overført tyding, særleg i fleirtal: folk som må underordne seg andre
    Døme
    • vi godtek ikkje ei avtale som gjer oss til husmenn i eige land
Artikkelside

underordning

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. det å underordne eller vere underordna
    • underordning under styrarane
  2. i språkvitskap:
    • underordning av setningar, ledd
Artikkelside

underordna

adjektiv

Opphav

perfektum partisipp av underordne

Tyding og bruk

  1. som har eller gjeld ei lågare stilling (utan særleg avgjerdsmakt)
    Døme
    • ein underordna funksjonær;
    • (dei) overordna og (dei) underordna i firmaet;
    • ei underordna stilling
  2. som rangerer eller sorterer under (noko anna);
    Døme
    • vere underordna lova;
    • gruppa er underordna ein større samskipnad
  3. i språkvitskap: som er eit avhengig ledd i ein større heilskap
    Døme
    • undersetningar er underordna setningar
  4. mindre viktig
    Døme
    • eit underordna spørsmål;
    • vere av underordna verdi
Artikkelside

subsumere

subsumera

verb

Opphav

latin, av latin sub- og sumere ‘ta’; jamfør sub-

Tyding og bruk

  1. gå ut frå
  2. samanfatte under noko, klassifisere, underordne
Artikkelside

subordinere

subordinera

verb

Opphav

frå latin

Tyding og bruk

Artikkelside