Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

substantiv hokjønn

norrønt ugla

rovfugl i ordenen Strigiformes med stort og rundt hovud, store auge og kort, krumt nebb

verb

frå lågtysk ‘blåse i horn’, opphavleg lydord, samanheng med tut (; jamfør tyte (

ule (2
Døme
- ulven, ugla, vinden tutar;
- ein får tute med dei ulvane ein er i lag med – ein får gjere som dei ein omgåst;
- båten, bilen, toget tutar – i ei fløyte el. eit horn som signal
blåse med lange støytar (i eit musikkinstrument)
Døme
- han tutar i luren, hornet
gråte (sterkt), skrike
Døme
- eg er så lei meg at eg kunne tute;
- kva tutar du for?

substantiv inkjekjønn eller hokjønn

evne til å sjå i mørker