Avansert søk

Nynorskordboka 1 oppslagsord

tutor

substantiv hankjønn

Uttale

tuˊtor eller tjuˊte

Opphav

latin ‘formyndar’; tyding 2 frå engelsk

Tyding og bruk

verje for ein umyndig, særleg ein sinnssjuk
universitetslærar som gjev grunnundervisning