Nynorskordboka
tutor
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tutor | tutoren | tutorar | tutorane |
Uttale
tuˊtor; tjuˊteOpphav
latin ‘formyndar’; tyding 2 frå engelskTyding og bruk
- verje for ein umyndig, særleg ein sinnssjuk
- universitetslærar som gjev grunnundervisning