Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

trase 1

substantiv hankjønn

Opphav

truleg samanheng med tære

Tyding og bruk

fillete og sundslitt tøy;

Døme

kleda var berre trasar

trasé, trase 3

substantiv hankjønn

Uttale

traseˊ

Opphav

av fransk tracer ‘trekkje’; same opphav som trasere

Tyding og bruk

utstukken linje for veg, kraftleidning eller liknande
Døme
- undersøkje ny trasé for riksvegen
veg som nokon følgjer
Døme
- orienteringsløparen fann ein lur trasé

trasen

adjektiv

Tyding og bruk

i dårleg stand;

ring (, 2), skrøpeleg (1)

Døme

trøya var trasen;
eit trase hus

trasig

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

tung og vanskeleg;
keisam;
mødesam
Døme
- eit trasig arbeid;
- ein trasig nabo
som ein er misnøgd med eller lei seg for;
lei (3, 1), beklageleg, uheldig (3)
Døme
- ein trasig situasjon

trasete

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

fillete (1), trasen

trasle

trasla

verb

Opphav

kanskje samanheng med trase (

Tyding og bruk

gå tungt og klampande

Døme

trasle på tresko