Avansert søk

Nynorskordboka 8 oppslagsord

tempel

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom lågtysk; frå latin templum

Tyding og bruk

bygning for offentleg gudsdyrking;

gudshus, heilagdom

Døme

gresk, romersk, buddhistisk tempel;
Salomos tempel

Faste uttrykk

Thalias tempel
teateret

metope

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk ‘det som fyller eit mellomrom’, av meta ‘mellom’ og ope ‘opning’

Tyding og bruk

firkanta, ofte relieffprydd plate på ei dorisk frise på eit tempel

Døme

dei mest kjende metopene er dei på det greske tempelet Parthenon

kultfigur

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

person eller karakter, ofte artist eller skodespelar, som appellerer sterkt til ei gruppe menneske;
jamfør kultstatus
Døme
- han vart ein kultfigur i undergrunnsmiljøet;
- ho er ein kultfigur i næringslivet
figur eller statue som blir tilbeden som ein del av ein kult (1, 1)
Døme
- kultfiguren i tre stod i tempelet

det høgheilage

Tyding og bruk

inste rommet i tempelet i Jerusalem;

Sjå: høgheilag

høgheilag

adjektiv

Tyding og bruk

særs heilag

Faste uttrykk

det høgheilage
inste rommet i tempelet i Jerusalem

hanukka

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

jødisk høgtid feira i november eller desember til minne om den nye vigslinga av tempelet i Jerusalem i år 165 eller 164 f.Kr.

vestalinne

substantiv hokjønn

Opphav

frå latin av Vesta, vernegudinne for heim og familie

Tyding og bruk

i romersk mytologi: kvar av dei seks prestinnene som levde i kyskleik og heldt ved like elden som alltid brann i tempelet til Vesta

tabernakel

substantiv inkjekjønn

Opphav

latin tabernaculum ‘telt’; samanheng med tavern

Tyding og bruk

Israels heilagdom under ørkenvandringa og før tempelet vart bygd
takhimmel over altaret i ei kyrkje;
helgennisje
(katolsk) gøymestad for nattverdsbrødet