Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

tarv

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt þǫrf

Tyding og bruk

Døme
  • passe si eiga tarv

turve

turva

verb

Opphav

norrønt þurfa; samanheng med torv (2 og tore (3

Tyding og bruk

  1. trenge, ha bruk for, måtte ha;
    vere nøydd til, ha grunn til;
    • vi tarv meir mat;
    • det tarv ikkje du bry deg om;
    • du turvte ha vore der
  2. i presens partisipp; sjå turvande

tarveleg

adjektiv

Opphav

norrønt þarfligr ‘naudsynt’; av tarv

Tyding og bruk

  1. av dårleg kvalitet;
    Døme
    • jamne og tarvelege folk;
    • tarveleg kveldsmat;
    • ein tarveleg versemakar;
    • tarveleg kledd
  2. Døme
    • det var tarveleg gjort
  3. som ein har bruk for;
    Døme
    • tarveleg skogskog til husbruk