Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

stimulus

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

ytre påverknad (som løyser ut ein reaksjon)

Døme

stimulus og respons;
han var avhengig av kunstige stimuli

stimulere

stimulera

verb

Opphav

frå latin, av stimulus ‘odd, pigg’

Tyding og bruk

verke opplivande;

setje fart i;

eggje (2), kveikje (2);

jamfør stimulerande

Døme

kremen skal stimulere huda;
kaffien stimulerte meg;
premien skal stimulere til auka innsats

vilkårsrefleks

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

refleks (3) som blir utløyst av ein annan stimulus enn den opphavlege